De dag begon bij hun thuis, waar de ouders van de bruid en bruidegom getuige waren van de intieme first look. Die stralende blik die ze elkaar gaven op het moment dat ze elkaar voor het eerst zagen was prachtig. En ook de ouders waren zichtbaar trots.

Toen was het tijd voor actie! Het bruidspaar reist met hun motoren heel de wereld af, deze gingen dan ook mee naar de fotoreportage. In het prachtige Wantijpark maakten we hiermee toffe foto’s, waarbij de liefde voor elkaar en hun scheurijzers werd vastgelegd. Het was een waar genot om dit unieke bruidspaar in hun element vast te leggen!

Bij het Wantijpaviljoen stonden de gasten al klaar toen het bruidspaar in de hun Mini kwam aanrijden. Daar had de bruidegom zijn eerste verrassing in petto. Met een grote glimlach én een opvallende roze helm op, stapte hij uit de Mini Cooper! De gasten kwamen niet meer bij van het lachen, en het was duidelijk dat deze bruidegom wel van een grapje houdt.

De ceremonie zelf was alles wat je je kan wensen: ontroerend en vrolijk tegelijkertijd. Toen de oma van de bruidegom emotioneel werd, kon je zien hoe trots ze was. Maar ook hier zorgde de bruidegom voor een paar verrassingen. Zo hield hij de spanning erin door een “lange” speech voor te bereiden, waarbij hij als grap talloze pagina’s aan elkaar had geniet. De zaal lag dubbel van het lachen! En alsof dat nog niet genoeg was, verraste hij iedereen met de trouwring – die gewoon aan zijn sleutelbos bleek vast te zitten.

Na de emotionele en humoristische momenten was het tijd om officieel man en vrouw te worden. Onder het toeziend oog van de bruid zette de bruidegom zijn handtekening, waarna ook zij met een trotse lach tekende. Vanaf dat moment barstte het feest los! De bruiloft van Willemijn en Didier was een dag vol liefde, emotie en een flinke dosis humor. Van de persoonlijke elementen, zoals de motoren en de Mini, tot de tranen van oma en de onmiskenbare humor van de bruidegom: dit waren momenten die je alleen in het echt kunt voelen en ervaren. En ik? Ik ben ongelooflijk dankbaar dat ik er getuige van mocht zijn en deze mooie herinneringen heb mogen vastleggen.